Pintura de historia (personal)
Lantegia
Sandra Gamarra
Errealitatea harrapatzeko tentazioa—irudietan nahiz testuan—eta hori egiazko eta jatorrizko balioz komunikatzeko nahia oraindik ere bizirik dago, nahiz eta bizitzen ditugun errealitate anitzek kolapsatzen hasiak diren. Mendebaldeko kulturak istorio handien menpe jardun du, betiere ikur bisualek (eta baita soinudunek ere) lagunduta, historiari ordena kronologiko eta logiko bat ezartzeko. Tailer honetan, istorio horietan errepikatzen diren kodeak marraztea proposatzen dugu—izan “unibertsalak”, nazionalak, lokalak edo pertsonalak—ulertzeko ordena horiek nola funtzionatzen duten oraindik gure mundu-ikuspenean eta gizakiekin nahiz gizaki ez diren izakiekin harremanak izateko moduan, eta pentsatzeko nola ihes egin daitekeen eskema horietatik. Nola desegin daitezke jasotako narrazioak? Zer irudikapen-modu berri agertzen dira historiaren logika tradizionala albo batera uzten dugunean? Espazio honek muga eta aukera horiek aztertu nahi ditu.
Sandra Gamarra
Sandra Gamarra Heshiki (Lima, 1972) pintura era figutariboan erabiltzen du artea eta haren irudikatzeko, erakusteko eta merkaturatzeko mekanismoak zalantzan jartzeko. Jabetzan oinarrituta, bere lanak erakustaldi-formatuak lekualdatzen, irudien zirkuitua aldatzen eta kulturaren jabetza zein arte objektuaren eta ikuslearen arteko narratiba iraultzen duen ispilu moduan funtzionatzen du. Ikerketa-eremu honen barruan, jatorrizko herrialdearen ondareak begirada sinkretikoa sortzen du, eta kolonaurreko kulturek, kolonialek eta mendebaldekoek talka egiten dute.
En algunas de sus recientes exposiciones recontextualiza los géneros del arte como el paisaje, el autorretrato y la naturaleza muerta para señalar cómo estas han contribuido a una manera de ver el mundo que hoy consideramos natural. En el 2002, dado el vacío de instituciones de arte contemporáneo en su ciudad de origen, crea el LiMac, un museo ficticio que aparece como un logo sobre objetos de merchandising (lápices, borradores, tazas, un proyecto arquitectónico y su website: www.li-mac.org ). En el año 2024 representó a España en la 60º Bienal de Arte de Venecia.
Bere azken erakusketetako batzuetan paisaia, autoerretratua eta natura hila artearen generoak birtestualizatzen ditu, gaur egun naturaltzan jotzen dugun mundua ikusteko modua nola lagundu duten seinalatzeko. 2002an, bere jatorrizko hirian arte garaikideko erakundeen hutsunea zela eta, LiMac sortu zuen, fikziozko museo bat zeina merchandising-eko objektuen gainean logo gisa agertzen den (arkatzak, borragomak, katiluak, arkitektura-proiektu bat eta bere website: www.li-mac.org ). 2024an, Espainia ordezkatu zuen Veneziako 60. Biurtekoan.
Bere lana Berlineko 11. Biurtekoan, Sao Pauloko 29. biurtekoan, Veneziako 53º Biurtekoan “Mundun Novus”-en ILLA Pabilioian eta Cuencako 11. Biurtekoan erakutsi du. Bere lana bilduma hauetan aurki daiteke: Museo Reina Sofía, Madrid; MACBA, Barcelona; Tate Modern, Londres, Nationalgalerie- Hamburger Bahnhof, Berlín; MoMA; Nueva York; MALI, Lima; MAR, Rio de Janeiro, entre otros.
Lima eta Madril artean bizi eta lan egiten du.
Erakunde laguntzaileak
Antolatzen du
Copyright © Uharteko Zentroa 2025